Gezien: Making Worlds, de Biënnale van Venetië
Waar: Het Arsenale in Venetie, Italie
Nog tot: 22-11-2009
Making Worlds is dus het motto van de 53e Biënnale van Venetië. Ergens een wat opmerkelijk uitgangspunt – is het creëren van werelden niet sowieso waar kunst over gaat? – maar na het bezoek van de tentoonstelling in het Arsenale* in Venetië rest de conclusie dat de opzet van de curator Daniel Birnbaum volledig geslaagd is. Het is een sterke tentoonstelling met een niet-museale uitstraling. Verder is de presentatie overtuigend, er is goed gebruik gemaakt van de architectuur en uitstraling van de ruimtes in het Arsenale. Opvallend is dat de werken meestal grote gebaren betreffen. Een ander sterk punt was de nieuwe media kunst met als hoogtepunten Ulla von Brandenburg en Grazia Toderi.
De entree is direct overdonderend met een prachtig werk van Lygia Pape – je waant je bijna in een duistere Romaanse kathedraal waar stralen helder gouden zonlicht doorheen spelen – direct gevolgd door een prachtige spiegelzaal van Pistoletto.
En ook daarna blijft de spanning steeds aanwezig met een aaneenschakeling van werk van vrijwel constante hoge kwaliteit. En waar het werk minder aanspreekt is (bijna) altijd wel evident dat het toch kwaliteitskunst betreft.
Verdere hoogtepunten wat ons betreft waren:
Mooie tekeningen van Simone Berti
The Eternal Return, een installatie van Jan Hafstrom
Heel vervreemdend was de installatie Human Being van Pascale Marthine Tayou
De installaties van Elagina en Makarevich
De fascinerende animatie Sade for Sade’s Sake van Paul Chan
De « stad » van Moshekwa Langa
Het conceptuele kleurexperiment van Cildo Meireles
Een indrukwekkende collage van Gonkar Gyatso (met detail)
De « handen van Boedda » van Huang Yong Ping
We zijn benieuwd naar de rest van Making Worlds die in het Palazzo delle Esposizione in de Giardini (waar zich ook de meeste landen presentaties bevinden) bevindt.
Al met al een geslaagd geheel. Aan het eind van het Arsenale terrein nog even de boot genomen naar een side-expo aan de overkant van Jan Fabre die ons nogal teleurstelde. Het werk was erg groot, grof en letterlijk en miste de zorg en aandacht die het werk van Fabre normaal wel kenmerkt. Een gemiste kans.
* De Biënnale bestaat uit meerdere delen. Er is een centrale tentoonstelling die grootdeels in het Arsenale plaatsvindt; de meer dan 60 landenpresentaties waarvan het zwaartepunt zich in de Giardini bevindt en een groot aantal aanhangend-water tentoonstellingen die door heel Venetië gehouden worden.
