Gezien: ‘Le Décor et son Double van Daniel Buren
Waar: S.M.A.K. Gent (B)
Nog tot: 4-11-2012
In 1986 was Daniel Buren een van de kunstenaars die uitgenodigd was voor Jan Hoet’s spraakmakende Chambres d’Amis in Gent, een tentoonstelling waar kunstenaars werk maakten in particuliere huizen, die voor de duur van de tentoonstelling voor het publiek opengesteld werden. Daniel Buren was, gezien zijn status als de kunstenaar van het ‘in situ’ werk, een logische keuze voor een dergelijke tentoonstelling. Zijn handelsmerk is het uitvoeren van ingrepen in de ruimte met behulp van luifeldoek-patronen – streepmotieven van gekleurde en witte banen met een breedte van 8,7 centimeter. De Fransman was het echter apert oneens met het grond-idee van Hoet omdat hij van mening was dat kunstwerken hun betekenis verkrijgen via het museum. Daarbij vond hij het idee dat de beschouwer zich in een private omgeving bevond nogal gekunsteld. Alleen al door de aanwezigheid van suppoosten, nog even los van de grootschaligheid van de manifestatie, vond hij dat de private ruimtes uiteindelijk tot ‘gewone’ tentoonstellingsruimtes verworden waren.
Om die reden maakte Buren een dubbele interventie als Chambres d’Amis-bijdrage. Hij deed een ingreep in de gastenkamer van de familie Herbert en tevens liet hij deze ruimte minutieus nabouwen in het Museum voor Schone Kunsten in Gent. De ingreep – diagonaal doorgesneden gestreept papier – was gespiegeld in de twee ruimtes aangebracht. Op deze wijze stond het werk met een been in een publieke en een been in een private ruimte. De beide ruimtes werden een complementaire kopie waarvan Buren vond dat de twee delen pas konden worden begrepen als ze in de verbeelding met elkaar versmolten.
Daniel Buren | Gastenkamer in het huis van Anton Herbert | Chambre d’Amies 1986
De huidige tentoonstelling in het S.M.A.K. betreft een reconstructie1 van de replica van de gastenkamer, als zodanig is het een interessante verdere uitbreiding van het oorspronkelijk werk. Het is in feite een simulacra, een kopie zonder origineel geworden in de beste traditie van Baudrillards simulacrumtheorie. Het is alleen al daarom een fascinerend werk dat de tand des tijds uitstekend heeft weerstaan. Een aanrader dus!
Let op!! Naast het werk van Daniel Buren is er op de WC van het S.M.A.K. ook een WCCV expositie te zien met de WC van Smart Project Place in Amsterdam o.m. t.b.v. het CV van Pronk van der Meijden
- Het ‘orgineel’ van de ‘kopie’ is verloren gegaan. In 2000 heeft Anton Herbert, in wiens huis zich het private deel van het werk nog steeds bevind, de rechten van het publieke deel gekocht. Vorig jaar is het publieke deel door het S.M.A.K. overgenomen en vervolgens gereconstrueerd ↩
