Where are we now? (3)
Français
Where are we now? (Où en sommes-nous maintenant ?) est un titre d'une chanson de David Bowie, dont la musique inspirante nous a aidés à traverser le confinement. Elle pose une question très contemporaine. Durant 8 semaines, et même plus, nous avons dû nous arrêter. Mais le monde a continué sans nous. Et ce temps d'arrêt s'est révélé le moment idéal pour dresser un bilan.
Alors, où en sommes-nous maintenant ? Le confinement enfin terminé, devrions-nous reprendre le cours passé de nos existences ? Car nous avons bien remarqué que la terre s'est très bien débrouillée sans nous : l'air s'est purifié au-dessus des villes soulagées de leur grisaille, le silence nous a révélé des sons que nous n'avions jamais entendus et les animaux ont investi les espaces urbains libérés. Peut-être rêvaient-ils d'un monde sans humains ?
Depuis toujours, la nature et l’humanité entretiennent une relation complexe et contradictoire. L’Homme pense pouvoir la dompter. Il la contrôle, l'abuse et la dévaste parfois dans des processus irréversibles. Au point de rendre notre planète invivable pour l’humanité même. Ces dernières semaines nous ont rappelé que la nature s'acclimaterait très bien de notre absence. Et très rapidement. Certes nous laisserons des cicatrices, certaines très profondes, mais toutes s'effaceront avec le temps. Au final, la nature est la plus forte, de par son immense faculté à évoluer, bouger, changer, s’adapter.
Voilà l’inspiration pour Where are we now?, une série de collages créée en période de maladie, de perte et de solitude, mais qui parle au fond de solidarité, d'espoir, de vitalité et rêve d'un avenir meilleur. Assumons nos erreurs, et remédions-y !
Turn and face the strange (retournons-nous et faisons face à l’étrange)
Avec fierté nous vous présentons le livre du projet Where are we now ? (on en est où, là ?). Vous pouvez le consulter en format .pdf ici.
English
Where are we now? refers to the song of the same name by David Bowie, whose inspiring music helped us through the lockdown. It is a very topical question nowadays. Where are we now? The world goes on without us as we are frozen in time. The confinement is the perfect opportunity to recheck the balances. So where are we now? And should we continue as usual when the lockdown is over? In fact, we can but conclude that without us things are going quite well with the planet. The air purifies itself above the cities relieved of their greyness, the silence reveals us sounds that we had never heard before and animals move freely in urban environments. Maybe they dream of a world without humans?
Nature and humanity have always had a complex and contradictory relationship. We could not live without nature and at the same time we are wiping it out. Our devastating impact on nature and the climate is an irreversible process. Ultimately, we exterminate ourselves by creating a world that becomes unliveable to us. As we have seen during the lockdown, nature will survive, that's a comforting idea. Certainly, our temporary presence will leave scars, some very deep, but they will fade over time due to its immense ability to evolve, move, change and adapt.
This forms the basis of Where are we now? A series of collages created during a period of illness, loss and loneliness, but which actually speaks in depth of solidarity, hope, resilience and dreams about a better future.
Let's turn the tide together. Turn and face the strange!
We proudly present the book of Where are we now? More information here
Nederlands
Where are we now? refereert aan de gelijknamige song van David Bowie, wiens muziek ons tijdens de lockdown heeft geïnspireerd. Het is een zeer actuele vraag in deze tijd. Waar zijn we nu? De wereld draait door, maar even zonder ons. Pas op de plaats. De lockdown is een mooi moment om de balans op te maken. Dus: waar staan we nu? En moeten we wel zo doorgaan zoals we gewend zijn? In feite moeten we constateren dat het best goed gaat met de wereld zonder ons. De lucht wordt weer schoner doordat smog boven de steden is verdwenen, de stilte onthult ons geluiden die we niet nog niet eerder hoorden en dieren kunnen zich vrijelijk bewegen in stedelijke omgevingen. Misschien dromen ze van een wereld zonder mensen?
De mens en de natuur hebben altijd een complexe en dualistische relatie gehad. We kunnen niet leven zonder de natuur en tegelijkertijd zijn we bezig haar uit te roeien. Onze verwoestende invloed op de natuur en het klimaat is een onomkeerbaar proces. Uiteindelijke roeien we onszelf uit doordat we een wereld creëren die voor ons onleefbaar wordt. Zoals we tijdens de lockdown konden zien, gaat de natuur het wel redden, dat is een geruststellend idee. Onze tijdelijke aanwezigheid op deze wereld zal zeker littekens achterlaten, waarvan sommige zeer diep zullen zijn, maar ze zullen na verloop van tijd vervagen vanwege het ongekende vermogen van de aarde om te evolueren en zich aan te passen.
De kwetsbaarheid èn de enorme veerkracht van de natuur vormt de basis van Where are we now. Een serie collages ontstaan in een periode van ziekte, verlies en eenzaamheid maar die feitelijk vertelt over zorgzaamheid, hoop, levenskracht en dromen over een betere toekomst. Laten we samen het tij keren.
Turn and face the strange!
Er is ook een boek verschenen van Where are we now? Meer informatie hier
