logohandtekpetrah-300x125
  • oeuvre
  • proje(c)ts
  • expo
  • book
  • blog
  • info
  • contact

Where are we now? (3)

  • Français

  • English

  • Nederlands

Français

Where are we now? (Où en sommes-nous maintenant ?) est un titre d'une chanson de David Bowie, dont la musique inspirante nous a aidés à traverser le confinement. Elle pose une question très contemporaine. Durant 8 semaines, et même plus, nous avons dû nous arrêter. Mais le monde a continué sans nous. Et ce temps d'arrêt s'est révélé le moment idéal pour dresser un bilan. 

Alors, où en sommes-nous maintenant ? Le confinement enfin terminé, devrions-nous reprendre le cours passé de nos existences ? Car nous avons bien remarqué que la terre s'est très bien débrouillée sans nous : l'air s'est purifié au-dessus des villes soulagées de leur grisaille, le silence nous a révélé des sons que nous n'avions jamais entendus et les animaux ont investi les espaces urbains libérés. Peut-être rêvaient-ils d'un monde sans humains ?

Depuis toujours, la nature et l’humanité entretiennent une relation complexe et contradictoire. L’Homme pense pouvoir la dompter. Il la contrôle, l'abuse et la dévaste parfois dans des processus irréversibles. Au point de rendre notre planète invivable pour l’humanité même. Ces dernières semaines nous ont rappelé que la nature s'acclimaterait très bien de notre absence. Et très rapidement. Certes nous laisserons des cicatrices, certaines très profondes, mais toutes s'effaceront avec le temps. Au final, la nature est la plus forte, de par son immense faculté à évoluer, bouger, changer, s’adapter.

Voilà l’inspiration pour Where are we now?, une série de collages créée en période de maladie, de perte et de solitude, mais qui parle au fond de solidarité, d'espoir, de vitalité et rêve d'un avenir meilleur. Assumons nos erreurs, et remédions-y !

Turn and face the strange (retournons-nous et faisons face à l’étrange)

Avec fierté nous vous présentons le livre du projet Where are we now ? (on en est où, là ?). Vous pouvez le consulter en format .pdf ici. 

English

Where are we now? refers to the song of the same name by David Bowie, whose inspiring music helped us through the lockdown. It is a very topical question nowadays. Where are we now? The world goes on without us as we are frozen in time. The confinement is the perfect opportunity to recheck the balances. So where are we now? And should we continue as usual when the lockdown is over? In fact, we can but conclude that without us things are going quite well with the planet. The air purifies itself above the cities relieved of their greyness, the silence reveals us sounds that we had never heard before and animals move freely in urban environments. Maybe they dream of a world without humans?

Nature and humanity have always had a complex and contradictory relationship. We could not live without nature and at the same time we are wiping it out. Our devastating impact on nature and the climate is an irreversible process. Ultimately, we exterminate ourselves by creating a world that becomes unliveable to us. As we have seen during the lockdown, nature will survive, that's a comforting idea. Certainly, our temporary presence will leave scars, some very deep, but they will fade over time due to its immense ability to evolve, move, change and adapt.

This forms the basis of Where are we now? A series of collages created during a period of illness, loss and loneliness, but which actually speaks in depth of solidarity, hope, resilience and dreams about a better future.

Let's turn the tide together. Turn and face the strange!

We proudly present the book of Where are we now? More information here

Nederlands

Where are we now? refereert aan de gelijknamige song van David Bowie, wiens muziek ons tijdens de lockdown heeft geïnspireerd. Het is een zeer actuele vraag in deze tijd. Waar zijn we nu?  De wereld draait door, maar even zonder ons. Pas op de plaats. De lockdown is een mooi moment om de balans op te maken. Dus:  waar staan we nu? En moeten we wel zo doorgaan zoals we gewend zijn? In feite moeten we constateren dat het best goed gaat met de wereld zonder ons. De lucht wordt weer schoner doordat smog boven de steden is verdwenen, de stilte onthult ons geluiden die we niet nog niet eerder hoorden en dieren kunnen zich vrijelijk bewegen in stedelijke omgevingen. Misschien dromen ze van een wereld zonder mensen?

De mens en de natuur hebben altijd een complexe en dualistische relatie gehad. We kunnen niet leven zonder de natuur en tegelijkertijd zijn we bezig haar uit te roeien. Onze verwoestende invloed op de natuur en het klimaat is een onomkeerbaar proces. Uiteindelijke roeien we onszelf uit doordat we een wereld creëren die voor ons onleefbaar wordt. Zoals we tijdens de lockdown konden zien, gaat de natuur het wel redden, dat is een geruststellend idee. Onze tijdelijke aanwezigheid op deze wereld zal zeker littekens achterlaten, waarvan sommige zeer diep zullen zijn, maar ze zullen na verloop van tijd vervagen vanwege het ongekende vermogen van de aarde om te evolueren en zich aan te passen.

De kwetsbaarheid èn de enorme veerkracht van de natuur vormt de basis van Where are we now.  Een serie collages ontstaan in een periode van ziekte, verlies en eenzaamheid maar die feitelijk vertelt over zorgzaamheid, hoop, levenskracht en dromen over een betere toekomst. Laten we samen het tij keren.

Turn and face the strange!

Er is ook een boek verschenen van Where are we now? Meer informatie hier

Livre d'Or / Guestbook

  • jan ovink : " Deel 3: de wereld heeft kleur en diepte gekregen. Mysterieuzer, diepzinniger, maar vooral veel hoop. We zijn door het dieptepunt heen. Een fantastische reis door de ruimte en fantasie, van wanhoop naar kleurhoop en toekomst. Dank je wel voor het delen van je innigste gevoelens." août 2020
  • Liesbeth : "“All the clouds are made of,” is mijn favoriet . Een etherisch slotakkoord van een epos. Wat een totaalwerk; chapeau en een diepe buiging voor u twee!! " août 2020
  • John B : "Je geeft een gevoel van gevangen zitten in de ruimte. Er is altijd ruimte om ons heen maar waar kunnen we naartoe? We kunnen kruipen vliegen of engelen zijn, maar we zitten in onze eigen bubbel. Mijn favoriet hier: The ice forgets to melt away: Twee engelen opgenomen in een seconde van de eeuwigheid een momentopname. Het is alsof ze bewegen, ze willen wel maar kunnen niet. Een herinnering aan samen dansen, liefhebben. toekomst en verleden. Een gevoel van hoop en onvermogen. Alleenzaamheid, ieder is bezig met zijn/haar herinnering van samen, maar de werkelijkheid is een schaduw, een spiegelbeeld. Je hebt de quarantaine heel goed voor mij uitgebeld. Mooi!" juillet 2020
  • Marijcke : "Deze part II is ook weer prachtig! Drie favorieten!" juillet 2020
  • Roos : "Heel erg mooi! Ik heb nu al een paar keer je expositie bekeken en ben erg onder de indruk. Een in het bijzonder daar blijf ik steeds iets langer kijken. Kus" juillet 2020
  • Maria : "Super mooi werk Petra! Maakt veel gevoel los" juin 2020
  • Benoît : "Merci à vous deux pour ce cadeau que je déguste déconfiné. Je n’aurai surement pas eu l’occasion de le faire autrement que virtuellement. Finalement, nous en sommes peut-être là, à tirer du bon où l’on voyait du mauvais. C’est en tout cas ce que m’évoque vos œuvres. Il y a toujours une éclosion, un œuf, une source dans ces tableaux macabres déclinés à souhait. Friedrich Holderlin disait « Là où est le danger, croît aussi se qui sauve. « . Vous l’avez imag(in)é! Bravo" juin 2020
  • fml van t Hoff : "Weer prachtige expositie met een mooie tekst erbij, waar ik helemaal achter sta. Geniet altijd weer van jullie kunst!" juin 2020
  • Marijcke : "Wow, prachtig werk. Indrukwekkend en ontroerend tegelijk. En het past bij deze tentoonstelling om alleen rond te lopen in deze gallery. Mooi ook om de songteksten van Bowie terug te zien. Don’t forget to keep your head warm is mijn favoriet! Gefeliciteerd." juin 2020
  • Rob Sprinkhuizen : "Wow gefeliciteerd! hard gewerkt luitjes! Gaaf dat je zo door de expositie kan lopen en ook voor een rondleiding kan kiezen en allemaal Covidproof. Deed me wel een beetje denken aan het oude postkantoor. Mooi donker werk , het hakte er bij mij wel in, al die dode vogeltjes. De hoop vond ik er moeilijker uit te halen." juin 2020
  • Sophie : "Bravo PETRAH !!!" juin 2020
  • Arturo : "A very beautiful work! Plein de sensibilité, d’émotion, d’empathie! Un très beau travail artistique et plein d’envolées lyriques vers des nouveaux mondes! Mais aussi un regard lucide dur le drame que nous vivons et que nous faisons subir à tous les êtres vivants! Where are we now? J’ai beaucoup aimé ce voyage, merci Petra et Hans!" juin 2020
  • Michael : "Erg mooi! Er zitten weer bijzondere dingen bij P. lastig te beoordelen soms zo virtueel maar superleuk dat het wel kan en een primeur in de omgeving dunkt me!" juin 2020
  • [email protected] : "Woorden die naar boven komen: macaber, diep, hoop, verlies, waanzin, chaos en orde: de covidcosmos dus. Dank! Wow! Wat geweldig Petra en Hans." juin 2020
  • Pieter : "Cool exhibition, Pé. Het maakte me blij om te zien waar je aan werkt, en het werk zelf maakte mij hopeful, maar ook en beetje somber en spacey. Wat jij schreef over hoe nature altijd terug komt las ik ook in het werk. Het was alsof de vogels weer tot leven kwamen. Ik bedoel, je kan wel zien dat ze dood zijn, maar door kleur, actie, en compositie vergat ik dat even. Leuk, ook, dat die oude ladder tevoorschijn kwam in ‘we can be heroes.’ Erg mooi, en cool opgezet." juin 2020
  • Lucia : "Goed zeg! Trots op jullie!" juin 2020
  • Guido : "Heeel tof!" juin 2020
  • Karine : " Bravo !!!!!!!!!! C’est super J’aime beaucoup le travail de l’affiche Aussi les vues defilantes en gros plan Et bien sûr c’est très sympa de se balader dans l’espace fictif de l’exposition Ca c’est un confinement efficace !!!" juin 2020
  • Rosalind : "Thank you so much for sharing your exhibition. I’m finding it both beautiful and sad. Perhaps a metaphor for lock-down, with it’s positives and negatives." juin 2020
  • Els : "Gossie was mooi Peezus, ik wist niet dat jullie zo heerlijk bezig geweest zijn deze afgelopen 3 maanden. Zo fijn dat je weer vooruit kunt kijken met de kunst en de pijn achter je hebt gelaten." juin 2020

    Your email address will not be published. | Votre adresse email ne sera pas publiée. | Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

    * Required fields - Les champs requis - Verplichte velden *

    Add comment / ajouter un commentaire